Ik ben Sandra Maaskant, een jonge vlotte vrouw van 46 lentes en woon in Ulicoten.

Ik woon alleen met mijn 3 Tervuerense herders Casper, Luna & Shadie, 2 katten, Kim en Toedels en dan woont er ook nog een gezinnetje zwerfkatten in 1 van mijn kamers.

Taxi chauffeusse
Ik ben 15 jaar werkzaam geweest in de taxibranche, 3 jaar als chauffeusse waarbij ik o.a. schoolvervoer heb gereden voor kinderen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking. Ik heb voornamelijk deeltaxi gereden waarbij ik vaste klanten had die op div, woonvormen woonden waardoor ik vertrouwd ben geraakt met deze doelgroep. 12.5 jaar ben ik werkzaam geweest als coördinator van de deeltaxi op het hoofdkantoor in Tilburg. Na de zoveelste reorganisatie ben ik begin 2016 in de WW beland.

Hobby
Mijn hobby’s zijn uiteraard mijn dieren, wandelen, lezen, fotografie, de natuur en koken.
Woonzorgprojecten

Al wandelend door de bossen en struinend over de akkers kwam ik begin dit jaar uit op de Oude Bredasebaan in Ulicoten waar ik tegen het bord van Kleinschalig Woonzorgprojecten aan liep. Ik ben een klein stukje het zandpad ingelopen om een indruk te krijgen en werd helemaal blij toen ik deze mooie locatie en alle dieren zag.

Thuis gekomen ben ik de website gaan lezen en voelde gewoon dat ik hiermee iets moest doen.
Ik heb toen een open sollicitatie geschreven met de vraag of er misschien een functie voor mij beschikbaar was en of ik anders als vrijwilliger aan de slag mocht. Na lang wachten kreeg ik na 2 maanden een uitnodiging om op gesprek te komen. Mijn hart maakte meteen een sprongetje, zo blij.
Assistent activiteiten begeleider
Na het gesprek mocht ik als vrijwilliger beginnen op OnsBoerderijke en bij Ons thuis.
Helaas kreeg ik hiervoor geen toestemming van het UWV waardoor Marco voor mij een proefplaatsing heeft geregeld. Ik ben in April begonnen en na 2 maanden is mijn proefplaatsing omgezet in een contract van 32 uur als assistent activiteiten begeleider.
Ik ben er van overtuigd dat Kleinschalig Woonzorgprojecten niet zomaar op mijn pad is gekomen.
Werken met mens en dier is waar mijn hart ligt en zorgen voor anderen is iets wat ik al van kleins af aan doe en er van nature in zit bij mij.
Een babbel, een knuffel een glimlach…
Ik werk op maandag en vrijdag op de dagbesteding, ‘Ons Thuis’, waar ik samen met de bewoners heerlijk creatief kan zijn. Wat ik daar zo mooi aan vind is dat je heel dicht contact met ze hebt, een band met ze opbouwt en je ze zelfvertrouwen in hun eigen kunnen mee kunt geven. Een babbel, een knuffel een glimlach het maakt me zo warm van binnen.
Bij binnenkomst van de bewoners drinken we eerst gezellig een bakje koffie/thee met een koekje.
We kletsen wat en doen daarna een gebed.

Vervolgens gaan we samen een project maken of kiezen de bewoners een werkje wat ze fijn vinden om te doen.

Ik leer enorm veel van ze
Tijdens het werken wordt er volop gepraat over de dagelijkse dingen en wat de bewoners bezig houdt..

Hierdoor leer ik elke keer weer hoe bijzonder ze allemaal zijn met hun eigen talenten en gaven.

Zonder dat ze het in de gaten hebben leer ik enorm veel van ze, om me meer open te stellen, geduldiger te zijn, de dingen op een andere manier te benaderen en dat ik ook helemaal mezelf kan en mag zijn,

Hier ben ik ze dan ook enorm dankbaar voor.

Op z’n tijd lekker pauze waarin we een spelletje doen, gaan wandelen of gewoon even tijd voor jezelf neemt.
Aan het einde van de dag ruimen we samen alles op waarbij ieder datgene doet wat hij/zij goed kan en graag wil doen. Rond 15.45 worden ze opgehaald door het busje en zwaaien we ze uit.
Op de boerderij
Op dinsdag en donderdag werk ik op de Boerderij, heerlijk in de natuur met mens en dier.
In de ochtend lekker sjouwen om alles weer schoon en netjes te krijgen. Met 5 paarden, geitjes en een ezel wordt er door ons allemaal behoorlijk wat poep opgeruimd.
Ondertussen wordt er gepraat en heb je ook echt de tijd om 1 op 1 contact te hebben met de bewoners.
Soms gaat het over luchtige dingen en soms ook over persoonlijke dingen. In de middag wordt er paard gereden en gaan we regelmatig met paard en wagen de bossen in waarbij we koffie, thee en ranja meenemen. Aan het einde van de dag werken we alles af en worden de bewoners rond 15.45 weer opgehaald.
Op de juiste plek
Ik ben dan enorm dankbaar dat ze me in vertrouwen durven te nemen en ik hun eventueel een manier kan aanreiken om op een andere wijze naar dingen te kijken of daar mee om te gaan. Een knuffel en of troostende arm geven wanneer ze dat nodig hebben waardoor ze weer hun rust vinden en lekker verder kunnen vind ik zeer waardevol. Ik heb nog nooit zoveel knuffels gekregen en gegeven.
Ik heb ondertussen op de Boshoeve, Ons Boerderijke en Ons Thuis gewerkt en heb ontzettende lieve collega’s waar heel wat mee afgelachen wordt. Het valt me op dat iedereen enorm flexibel is wat wel zo prettig is daar er onverwachte dingen gebeuren en kunnen gebeuren.
Ik ben Woonzorgprojecten enorm dankbaar dat ze mij deze kans hebben gegeven. Ik heb eindelijk het gevoel op de juiste plek te zijn, waar ik mezelf kan en mag zijn en waar ik hopelijk nog heel veel kan en mag leren van mijn collega’s en van de bewoners. .