Mijn “WONDER” droom!!

Na jaren lang heen en weer geslingerd te worden door verschillend instanties wist ik me geen raad meer.
Ik begon met een eetstoornis kliniek en daar kreeg ik velen testen en was de conclusie dat ik verder behandeld moest worden.
Kliniek in en uit en vele testen en opnames later wisten ze zich geen raad.
Ik zelf wilde graag beter worden, zelf wist ik alleen niet hoe!
Ik had veel angst en paniek klachten veel verschillende therapieën gekregen en volgestopt met medicatie,
ik wist amper meer dat ik nog leefde, ik leefde letterlijk als een robot (op een automatische piloot).

De ene psychiater na de ander zei letterlijk “jij bent ervaringsdeskundige. Jij zal het wel beter weten dan ik wat je nodig hebt”
Ik stond vaak na een kwartier weer buiten met nog steeds al mijn klachten en niet wetend wat ik moest in deze grote boze buitenwereld,
want zo voelde dat voor mij!!

Toen kwam mijn “WONDER” via-via kwam ik met “ONS THUIS” in contact.
Ik kreeg eerst een intake gesprek en voelde meteen de warmte en liefde en vooral begrip en een luisterend oor, waar ik zo naar verlangde!!
Ik voelde me gelijk geen nummer, maar een echt persoon!!

Ik werd al snel in de organisatie opgenomen en merkte gelijk dat iedereen het zelfde doel had tegenover alle bewoners:
Onvoorwaardelijke liefde, respect en veiligheid!!
Voel je thuis, je bent een persoon die er mag zijn en je hulp mag vragen wanneer jij dat nodig hebt.
Alles gebeurt hier met liefde.
Ik wist niet wat ik meemaakte, bestond dit echt?? Droom ik niet??
Elke ochtend als ik wakker werd kneep ik mezelf even of ik wel echt wakker was.

Natuurlijk zijn niet gelijk al mijn problemen opgelost, maar we gingen stapje voor stapje kijken wat ik wel een niet aan kon,
we hebben een stappenplan gemaakt naar mijn kunnen.
Ik krijg nu zinvolle dagbesteding en een goede dag-structuur met vele verschillende activiteiten, activiteiten die bij mij passen.
Ik krijg hierdoor meer rust en voel me eindelijk nuttig worden in dit leven, want dat was hiervoor ook ver te zoeken!

Ik zie eindelijk iets positiefs in mijn leven gebeuren en durf nu zelfs verder te denken dan 1 dag.
Dat had ik de 16 jaar hiervoor niet eerder gehad, elke dag was een gevecht.
Ik dacht ‘s avonds “oh nee morgen weer een dag pfff.”

Sinds ik nu hier een tijdje ben denk ik zelfs een paar dagen vooruit en denk Wauw doe ik dat echt, ja dat doe ik echt, wat een “WONDER”.

Vroeger in de klinieken had ik vaak dagdromen over zo’n organisatie, een veilige thuis en lieve mensen waar je mocht bestaan
maar het bleef altijd maar bij dromen, dromen die voor mij gevoel toch niet bestonden.

Maar zie nu, mijn droom is uitgekomen en er wordt altijd gezegd, dromen zijn bedrog.
Daarom noem ik mijn droom een “WONDER” droom en hoop met heel mijn hart dat deze droom nooit meer over zal gaan!!!

Veel liefs van een gelukkige vrouw