Sinds 5 jaar woon ik bij Woonzorgprojecten. Eerst woonde ik met Peter m’n man en onze 2 zoons Jeroen en Alex in Alblasserdam. En nu wonen we in de organisatie met ons gezin. Met Peter woon ik op de zorgboerderij.
Doordat mijn moeder verslaafd was aan alcohol ook toen ze zwanger was van mij, en dat heeft m’n hersens aangetast. Niet dat ik m’n moeder heb gekend, toen ik ze wilde leren kennen op m’n 16 jaar, was ze overleden aan de gevolgen van alcohol.
WANDELEN MET MAM
Na een paar jaar in een kinderhuis te hebben doorgebracht, werd ik geadopteerd door lieve ouders. Ze konden zelf geen kinderen krijgen, ze kozen mij, zij werden mijn ouders en ik hou heel veel van ze!
M’n moeder is nu 86 jaar en komt hier regelmatig bij ons op de boerderij logeren. Dan lopen we samen een rondje over het erf en ik laat ze alle dieren zien. De honden wandelen gezellig met ons mee. We lopen langs alle paarden en Lady de ezel, de geitjes, de kippen, konijnen en cavia’s.
PAARDENVIRUS
Als er bewoners aan het paardrijden zijn dan houd ze mij stevig vast, ze is bang van paarden. Dat begrijp ik wel want toen ik hier dagbesteding ging doen was ik ook bang van paarden.
In al die jaren hier heb ik heel veel van paarden geleerd van Jan die hier werkt. Hij weet heel veel van paarden en alles eromheen. Ik leer bijvoorbeeld hoe je ziektes herkent en heb leren mennen. Ook gaan we regelmatig de bossen in met de bewoners en dan men ik de koets. Ik heb het paardenvirus inmiddels wel te pakken.
VRIJHEID
De psychiater vond dat ik veel pillen moest slikken, ook al slikte ik niet alles 🙂
POLITIE
Veel diagnoses kwamen er voorbij, ik was schizofreen of nee toch manisch of misschien borderline? Ze wisten het nooit. Ze vonden me altijd te wild en ik vond regelmatig wel een gaatje om weg te lopen.
Het nadeel was dat de politie mij altijd wel vond. Eenmaal op straat raakte ik in de war en wist ik niet wie ik was, dat wist de politie ook niet gelijk, daarom zat ik dan in de cel totdat ze het wel wisten. Dan brachten ze me weer terug op de afdeling. De politie is wel heel aardig.
GENIETEN
Maar sinds ik bij Woonzorgprojecten woon, gaat het veel beter. Ik heb nu structuur in m’n dag. Half 8 sta ik op ook in het weekend en dan ontbijten, jas aan en naar de paarden ze worden naar een andere wei gebracht en ik voer ze. Ook alle andere dieren voer ik, dat vind ik het leukste moment van de dag. Dan ben ik samen met de dieren en dat is genieten. Het is dan ook nog heel rustig.
Als de andere bewoners komen drink ik soms nog koffie mee en dan is het 10.00u en ga ik rusten, om 12.00u ben ik er weer, dan lunchen we met elkaar, dat is ook gezellig. Wat we ’s middags gaan doen hangt ook van het weer af. Soms gaan we hout klieven, paarden borstelen en vlechten, of we gaan met de koets
TOT RUST
Ik kom helemaal tot rust hier, ik voel me veilig. Ik heb de maatschappij altijd veel te druk en chaotisch gevonden. En ik snap de mensen vaak niet. Ik ben blij dat ik hier samen met Peter mag wonen
Hoi Tineke,
Fijn dat je zo’n fijn plekje heb nu om te wonen.
En de dieren boffen maar met jou!
Hartelijke groetjes,
Een lezer van je stukje,
Antoinette
TINEKE HOEHOEHOE