Sinds 5 jaar woon ik bij Woonzorgprojecten. Eerst woonde ik met Peter m’n man en onze 2 zoons Jeroen en Alex in Alblasserdam. En nu wonen we in de organisatie met ons gezin. Met Peter woon ik op de zorgboerderij.

DIAGNOSE
Ik vind dat ik heel veel geluk heb gehad dat ik hier mag wonen. Een jaar of 10 geleden is de diagnose FAS en autisme gesteld, FAS is een aangeboren afwijking.

Doordat mijn moeder verslaafd was aan alcohol ook toen ze zwanger was van mij, en dat heeft m’n hersens aangetast. Niet dat ik m’n moeder heb gekend, toen ik ze wilde leren kennen op m’n 16 jaar, was ze overleden aan de gevolgen van alcohol.

WANDELEN MET MAM
Na een paar jaar in een kinderhuis te hebben doorgebracht, werd ik geadopteerd door lieve ouders. Ze konden zelf geen kinderen krijgen, ze kozen mij, zij werden mijn ouders en ik hou heel veel van ze!

M’n moeder is nu 86 jaar en komt hier regelmatig bij ons op de boerderij logeren. Dan lopen we samen een rondje over het erf en ik laat ze alle dieren zien. De honden wandelen gezellig met ons mee. We lopen langs alle paarden en Lady de ezel, de geitjes, de kippen, konijnen en cavia’s.

PAARDENVIRUS
Als er bewoners aan het paardrijden zijn dan houd ze mij stevig vast, ze is bang van paarden. Dat begrijp ik wel want toen ik hier dagbesteding ging doen was ik ook bang van paarden.

Ik had nooit paardgereden, wel vond ik het mooie dieren.
In al die jaren hier heb ik heel veel van paarden geleerd van Jan die hier werkt. Hij weet heel veel van paarden en alles eromheen.  Ik leer bijvoorbeeld hoe je ziektes herkent en heb leren mennen. Ook gaan we regelmatig de bossen in met de bewoners en dan men ik de koets. Ik heb het paardenvirus inmiddels wel te pakken.

VRIJHEID
Als we zo door de bossen rijden, voel ik me echt vrij, die vrijheid heb ik lang moeten missen, omdat ik 11 jaar op de gesloten afdeling moest wonen met een RM op de psychiatrie. Ik zat veel in de separeer en werd
ook vaak gefixeerd, dan voel je je niet echt vrij, eerder eenzaam!

De psychiater vond dat ik veel pillen moest slikken, ook al slikte ik niet alles 🙂

POLITIE
Veel diagnoses kwamen er voorbij, ik was schizofreen of nee toch manisch of misschien borderline? Ze wisten het nooit. Ze vonden me altijd te wild en ik vond regelmatig wel een gaatje om weg te lopen.

Het nadeel was dat de politie mij altijd wel vond. Eenmaal op straat raakte ik in de war en wist ik niet wie ik was, dat wist de politie ook niet gelijk, daarom zat ik dan in de cel totdat ze het wel wisten. Dan brachten ze me weer terug op de afdeling. De politie is wel heel aardig.

GENIETEN
Maar sinds ik bij Woonzorgprojecten  woon, gaat het veel beter. Ik heb nu structuur in m’n dag. Half 8 sta ik op ook in het weekend en dan ontbijten, jas aan en naar de paarden ze worden naar een andere wei gebracht en ik voer ze. Ook alle andere dieren voer ik, dat vind ik het leukste moment van de dag. Dan ben ik samen met de dieren en dat is genieten. Het is dan ook nog heel rustig.

ACTIVITEITEN
Als de andere bewoners komen drink ik soms nog koffie mee en dan is het 10.00u en ga ik rusten, om 12.00u ben ik er weer, dan lunchen we met elkaar, dat is ook gezellig. Wat we ’s middags gaan doen hangt ook van het weer af. Soms gaan we hout klieven, paarden borstelen en vlechten, of we gaan met de koets
door de bossen we nemen dan koffie mee. Of we werken in het bos, we doen ook houtslepen met sommige paarden. We werken ook wel op andere locaties in de tuin.
Twee keer in de week heb ik een gesprek met m’n pber en ook krijg ik iedere week hulp bij het huishouden.
Het voordeel om op de zorgboerderij te wonen is dat ik altijd naar de dieren toe kan lopen. Toen Lady de ezel hier kwam was ik gelijk verliefd op haar en heb uren met haar gewandeld.  Ze is zo lief, leuk en grappig!

TOT RUST

Ik kom helemaal tot rust hier, ik voel me veilig. Ik heb de maatschappij altijd veel te druk en chaotisch gevonden. En ik snap de mensen vaak niet. Ik ben blij dat ik hier samen met Peter mag wonen
en ik vind het fijn dat de kinderen hier in de buurt wonen, ze wonen ook in de organisatie begeleid. Sinds januari ben ik zelfs de trotse oma geworden van David <3.